Συνέντευξη του Προέδρου του Αγροτικού Συνεταιρισμού Παιανίας Γιώργου Σταύρου σε διαδικτυακό μέσο της Αριστεράς

Συνέντευξη στο διαδικτυακό μέσο της Αριστεράς «Τhe R Project» και στη δημοσιογράφο Κατερίνα Γιαννούλια, παραχώρησε o ο Πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Παιανίας, κ. Γιώργος Σταύρου.

Ο αγρότης και γεωπόνος από την πόλη της Παιανίας, αναφέρθηκε στον αγώνα των Μεσογειτών αγροτών, εδώ και 21 ημέρες στο μπλόκο της Λεωφόρου Μαρκοπούλου, στην κατάσταση του πρωτογενούς τομέα αλλά και στην γενικότερη πολιτική κατάσταση στη χώρα.

Αναλυτικά η συνέντευξη:

Πώς φτάσατε στα μπλόκα και ποιοι αγρότες συμμετέχουν; Όλοι; Οι πιο μεγάλοι, οι πιο μικροί, οι μεσαίοι;

Εμείς είμαστε στο μπλόκο των Μεσογείων. Έχουμε ξεκινήσει έναν αγώνα ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές όχι μόνο τις σημερινές, αλλά και του 2012, οπότε είχαμε ξανακάνει μπλόκο όλα τα μεσογείτικα χωριά και Μαραθώνας, όλη η ανατολική Αττική και συνεργαζόμαστε και με τη δυτική Αττική. Το δυστύχημα ήταν ότι τότε εναποθέσαμε τις ελπίδες και στην κεντρική εξουσία-διαχείριση, πιστεύοντας ότι θα αλλάξουν τα πράγματα στον πρωτογενή τομέα. Τελικά διαπιστώνουμε ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα απ’ ό,τι πιστεύαμε.

Πριν από ένα μήνα περίπου ξεκίνησαν όλες οι διεργασίες στα μπλόκα. Συμμετέχουν όλοι οι συνεταιρισμοί κι οι αγροτικοί σύλλογοι της περιοχής και υπάρχει πολύ μεγαλύτερη αποφασιστικότητα απ’ ό,τι στα προηγούμενα.

Οι αγρότες που συμμετέχουν είναι κυρίως μεσαίοι και μικροί κι ένα μικρό τμήμα θεωρητικά μεγάλων αγροτών, οι οποίοι έχουν αρκετή έκταση.

Σίγουρα σε αυτούς τους τελευταίους υπάρχουν κάποιοι που δεν έχουν σχέση με την πρωτογενή παραγωγή, αλλά είναι επιχειρηματίες. Στην περιοχή των Μεσογείων, μεγάλοι αγρότες με την έννοια της μεγάλης στρεμματικής έκτασης, δεν υπάρχουν. Βέβαια, υπάρχουν πλούσιοι αγρότες κυρίως από άλλα εισοδήματα, όπως ενοίκια γης, που είχε μεγάλη αξία στο παρελθόν, αλλά χτυπιούνται και αυτοί. Στον κάμπο των Μεσογείων υπάρχει, επίσης, το μεγάλο πρόβλημα του πολυκερματισμού της γης, που συνολικά είναι 70-80.000 στρέμματα.

Ο υπουργός Β. Αποστόλου, αποκάλεσε τους αγρότες φοροφυγάδες και τα νέα μέτρα τα παρουσιάζει ως δικαιότερα απέναντι στους υπόλοιπους φορολογούμενους. Όλοι οι αγρότες και όλοι οι «άλλοι φορολογούμενοι» είναι ίδιοι; Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα;

Πικρά χαμόγελα γιατί οι σημερινοί της κυβέρνησης λένε ακριβώς τα ίδια που έλεγαν οι προηγούμενοι. Με χειρότερο τρόπο οι σημερινοί λένε τα ίδια και απέχουν πάρα πολύ από την πραγματικότητα.

Σαφώς και πλήρωναν οι αγρότες φόρους με διάφορους τρόπους. Ποτέ δεν ήταν οι αγρότες υπεύθυνοι για το ότι δεν τηρούσαν βιβλία και στοιχεία. Το πάγιο αίτημα των αγροτών είναι να έχουμε βιβλία εσόδων-εξόδων.

Πληρώνουν φόρους μεταβίβασης της γης.

Ο ΕΝΦΙΑ και οι μεγάλες αντικειμενικές αξίες της γης σημαίνουν πολλούς φόρους.

Εξάλλου, χρειάζεται να ξεκαθαρίσουμε ότι το αγροτικό επάγγελμα έχει κάποιες ιδιομορφίες. Ποτέ δεν είναι σταθερό. Εξαρτάται από καιρικές συνθήκες, από έντομα και προσβολές, από εξωγενείς παράγοντες, δηλαδή, που μπορούν να ξεπαστρέψουν μια ολόκληρη σοδειά. Ο αγροτικός πληθυσμός χρειάζεται μια ιδιαίτερη μεταχείριση, που δεν σημαίνει προνομιακή, λόγω των αστάθμητων συνθηκών.

Ποια κατάσταση διαμορφώνεται με τις τράπεζες, όπως με την ΠΕΙΡΑΙΩΣ που της χαρίστηκε η ΑΤΕ και την ALPHA, με τη συμβολαιακή γεωργία, τις αγροβιομηχανίες, τα καρτέλ κλπ;

Πάνω από το 70% της αγροτικής γης ήταν υποθηκευμένο στις τράπεζες για τον εξοπλισμό όλων των αγροτών (αρδευτικά μηχανήματα, εφόδια κλπ).

Όλη αυτή η υποθηκευμένη γη πέρασε στις τράπεζες.

Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ότι η τράπεζα ΠΕΙΡΑΙΩΣ εξαναγκάζει τους παραγωγούς να μπουν στη συμβολαιακή γεωργία.

Τι σημαίνει συμβολαιακή γεωργία;

Ο αγρότης θα παίρνει τα γεωργικά εφόδια από τις 4 πολυεθνικές που ρυθμίζουν τη χλωρίδα και την πανίδα σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο, θα δίνει το προϊόν, το οποίο θα είναι κατασκευασμένο σύμφωνα με τα δικά τους πρότυπα και πολύ σύντομα θα έχουμε και τα Γενετικά Τροποποιημένα και οι ίδιοι οι αγρότες κι οι παραγωγοί, ουσιαστικά θα είναι οι κολίγοι της γης τους.

Οι αγρότες το ξέρουν αυτό καλά, ανεξάρτητα της ιδεολογίας τους.

Ωστόσο, βλέπω υγιείς πρωτοβάθμιους συνεταιρισμούς που εξαναγκάζονται να πάνε στην τράπεζα ΠΕΙΡΑΙΩΣ, χωρίς να το θέλουν, για να επιβιώσουν. Είναι η μοναδική πηγή που τους δίνει κάποια χρηματοδότηση (τους δανείζει) για να μπορούν να παράξουν. Τα πράγματα είναι απελπιστικά.

Στα μπλόκα, πολλοί αγρότες λένε ότι δεν πρόκειται να φύγουμε από τα μπλόκα, γιατί δεν έχουμε καθόλου χρήματα να πάρουμε σπόρους βαμβακιού να σπείρουμε τα χωράφια. Τι να σπείρουμε; Θα κάτσουμε εδώ.

Είμαι πρόεδρος σε αγροτικό συνεταιρισμό, που έχει και γεωργικά εφόδια και ξέρω πολύ καλά ότι είναι πανάκριβα (πχ Roundup-Monsanto, είναι 25% ακριβότερο από Ισπανία). Η Ελλάδα ανήκει στις πιο ακριβές χώρες για τα εφόδια ήδη από το 1990.

Στη συμβολαιακή γεωργία πλασάρεται ότι τα πράγματα είναι ρόδινα, αλλά είναι όλα συγκεκριμένα. Ουσιαστικά ο αγρότης υποχρεούται να αγοράζει συγκεκριμένους σπόρους, από συγκεκριμένες εταιρίες και εφόδια και το τελικό προϊόν του το πουλάει η τράπεζα εκεί που θέλει και στην τιμή που θέλει. Ο αγρότης θα κάνει όλη την αγροτο-εργατική δουλειά της γης, χωρίς να ελέγχει τίποτα. Μέχρι που κάποια στιγμή θα τον πνίξουν τα χρέη και θα κάνει μεροκάματο εξευτελιστικό στη γη του. Οι αγρότες το ξέρουν αυτό, αλλά έχουν άλλη λύση; Δυστυχώς οι συνεταιρισμοί είναι ελεεινοί και τρισάθλιοι. Χρηματοδότηση δεν υπάρχει.

Η πρωτογενής παραγωγή, η αύξηση των εξαγωγών, που πολλές πολιτικές δυνάμεις θεωρούν μέσα για την έξοδο από την κρίση, αν αναπτυχθούν θα κερδίσει ανάλογα και το σύνολο των αγροτών;

Βρισκόμαστε σε μια χώρα, που λόγω μικροκλίματος και γεωγραφικής θέσης είναι ευλογημένη, τουλάχιστον στα αγροτικά προϊόντα.

Το πρώτο που έχουμε να λύσουμε τώρα είναι το αγροδιατροφικό πρόβλημα της χώρας, σε αυτές τις συνθήκες της εξωφρενικής κρίσης που ζούμε.

Το δεύτερο είναι τι κάνουμε με τις εξαγωγές.

Αν το μεγάλο τμήμα της παραγωγής κατευθυνθεί προς τη συμβολαιακή γεωργία, τότε θα εξαφανιστούν οι μικροί αγρότες. Θα εξαφανιστεί και το ελληνικό προϊόν. Απαγορεύεται ακόμα και η χρήση σπόρων που παράγει ο αγρότης και χάνονται ποικιλίες.

Στα μπλόκα τώρα: ποια είναι η κοινωνική και ποια η πολιτική σύνθεση;

Κατ΄ αρχήν, η δήλωση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης ότι τα μπλόκα καθοδηγούνται από δεξιούς και ΧρυσΑυγίτες εξαγρίωσε όλους τους αγρότες.

Αυτήν τη στιγμή οι αγρότες είναι τόσο πολύ αποφασισμένοι που ξεπερνούν και τα συντονιστικά τους όργανα.

Η βάση είναι πιο μπροστά από τα συντονιστικά όργανα, στα οποία οι περισσότεροι εξ’ αυτών έχουν πολύ άσχημο παρελθόν στη μέχρι τώρα πολιτική πορεία τους. Υπάρχουν φυσικά και ακροδεξιοί, ναζιστές ΧΑ που προσπαθούν να παρεισφρήσουν, αλλά δεν τολμάνε να εμφανιστούν με το πραγματικό τους πρόσωπο. Στην περιοχή μας, τουλάχιστον, δεν έχουν τολμήσει να πουν κάτι. Κρύβονται πίσω από κάποιες ελληνικές σημαίες. Αλλά όλους τους αγρότες που έχουν ελληνική σημαία, μιας και το έχουν πάρει λίγο πατριωτικά το θέμα, δεν μπορείς να τους κατηγορήσεις ως ΧΑ.

Στα Σπάτα, για παράδειγμα, που η ΧΑ κατέγραψε ψηλό ποσοστό στις εκλογές, ΧρυσΑυγίτες δεν υπάρχουν στα μπλόκα. Τους γνωρίζουμε ποιοι είναι και δεν είναι στα μπλόκα. Κι όταν κάποιοι προσπάθησαν να έρθουν, τους πετάξαμε έξω.

Και απ’ όσο ξέρω, το ίδιο ισχύει και στα άλλα μπλόκα.

Αυτούς που θα χαρακτηρίσουμε δεξιούς ή ΝΔ αγρότες, είναι πολύ διασπασμένοι. Είναι χειρότεροι αυτοί που έχουν παραμείνει φανατικά στην κυβέρνηση της «αριστεράς».

Αλλά για να μην ευλογάμε τα γένια μας οι αγρότες, πολλές φορές κρυβόμαστε πίσω από το υπερκομματικό για να φέρουμε αυτό που θέλουμε.

Αυτό το διαπίστωσα και στο συντονιστικό που συμμετέχω (μπλόκο αγροτών Μεσογείων) με την κινητοποίηση στο Σύνταγμα το 2ήμερο 12-13/2. Ενώ όλες τις προηγούμενες εβδομάδες κάναμε ακτιβισμούς και ήμασταν δυναμικοί, πριν το Σύνταγμα επήλθε μια χαλάρωση από ορισμένους, για να μην οργανωθεί η συμμετοχή στο Σύνταγμα.

Φυσικά, με την παρέμβαση των υπολοίπων, που είχαν κατεβάσει τα τρακτέρ τους και δεν συμμετείχαν στο συντονιστικό, των απλών αγροτών, αυτό απετράπη και δεν πέρασε. Κι έτσι, ήρθαμε στο Σύνταγμα.

Πώς σας αντιμετωπίζει η υπόλοιπη κοινωνία; Ο «κοινωνικός αυτοματισμός» των προηγούμενων φορών είναι αντίστοιχος και λειτουργεί;

Είναι η πρώτη φορά που συναντάμε τέτοια αποδοχή των αγροτών από την υπόλοιπη κοινωνία. Δεν το έχω ξαναδεί. Παλιά ήταν οι «κακοί αγρότες» που κλείνουν τους δρόμους.

Είναι η πρώτη φορά που οι αγρότες είναι η αιχμή του δόρατος και με την αποφασιστικότητά τους έχουν συμπαρασύρει και τις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες.

Έχουμε πολύ μεγάλη συμπαράσταση από πάρα πολλές επαγγελματικές ομάδες. Δεν υπάρχει φορέας που να μην έχει εκφράσει συμπαράσταση. Ακόμα και οι δήμαρχοι, που δεν θέλουν στην ουσία, έχουν παρασυρθεί πίσω από τους αγρότες.

Το θέμα είναι να καταλάβουν και οι αγρότες πόσο ανάγκη έχουν τις άλλες κοινωνικές κι επαγγελματικές ομάδες, τους εργαζόμενους κλπ. Τώρα το καταλαβαίνουν και οι αγρότες. Παλιά πίστευαν ότι ήταν ο «ομφαλός της γης».

Είναι «υποκινούμενες» από κάποια πολιτική δύναμη οι δυναμικές κι αποφασιστικές κινητοποιήσεις των αγροτών; Υπάρχει κάποιο πολιτικό κόμμα που ελέγχει τους αγρότες και τα μπλόκα τους;

Γίνονται πολλές προσπάθειες να καμφθεί η αποφασιστικότητα των αγροτών. Στείλαμε σε βουλευτές όλης της Αττικής ένα «φιρμάνι» που έλεγε μην τολμήσετε να ψηφίσετε το ασφαλιστικό και φορολογικό νομοσχέδιο.

Σε κάποιους πρώην συντρόφους που είναι μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων των συνεταιρισμών τους έχουν μεταφερθεί πιέσεις και απειλές από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ότι αν στηρίξουν τις κινητοποιήσεις θα διαγραφούν από το ΣΥΡΙΖΑ, θα περάσουν πειθαρχικά κλπ. Το ίδιο ακριβώς γίνεται και από τη ΝΔ.

Δεν χειραγωγείται το κίνημα αυτό από κανέναν πολιτικό φορέα.

Η ΝΔ στο παρελθόν είχε μεγάλη δύναμη. Τώρα, οι αγρότες δηλώνουν ξεκάθαρα ότι δεν παλεύουν για να ξαναφέρουν τις προηγούμενες πολιτικές δυνάμεις.

Για την αριστερά υπάρχει πολύ μεγάλη απογοήτευση. Υπήρξαν αγρότες που για πρώτη φορά μετακινήθηκαν από πιο συντηρητικούς χώρους προς την αριστερά, έκαναν υπέρβαση και τώρα αισθάνονται μια τεράστια απογοήτευση. Εγώ το θεωρώ εγκληματικό αυτό που έχει γίνει.

Ποιος ο ρόλος της Χρυσής Αυγής στα μπλόκα;

Δεν τους παίρνει.

Μετά από αυτό το μαχητικό και μαζικό 2ήμερο των αγροτικών μπλόκων στην Αθήνα πώς θα συνεχίσετε;

Εδώ το πράγματα είναι δύσκολα. Συνήθως, όταν οι αγρότες έρχονται στην Αθήνα, είναι το κύκνειο άσμα των κινητοποιήσεων.

Υπάρχουν πληροφορίες ότι τα νομοσχέδια τoυ ασφαλιστικού, φορολογικού κλπ θα ψηφιστούν στο τέλος Μαρτίου. Και ήδη έχουμε ένα μήνα στο δρόμο. Και το Μάρτη αρχίζουν οι πρώτες καλλιεργητικές φροντίδες.

Έχει μεγάλη σημασία αυτό το 3ήμερο και αν φύγουν οι αγρότες από τα μπλόκα τώρα, θα πρέπει να καταλάβουν ότι κατάφεραν να αναβάλλουν την ψήφιση. Και μετά, να είμαστε με αναμμένες τις μηχανές για να ξαναγυρίσουμε μόλις ξαναέρθει το νομοσχέδιο.

Για να νικήσουν οι αγρότες χρειάζονται 3 πράγματα: αποφασιστικότητα, κοινωνικό-πολιτικό φορέα που να τους εκφράσει και σαφή πολιτικό προσανατολισμό ενάντια σε ΚΑΠ-ΕΕ κι άλλα ξεκαθαρίσματα για τις αιτίες της κατάστασης.

Και σύνδεση με τον υπόλοιπο κόσμο.

Να διαδηλώνουμε μαζί το αγροτικό και το εργατικό κίνημα.

Προσθήκη εκ μέρους του Γιώργου Σταύρου: Συνεταιρισμοί

Μια τοποθέτηση πέραν των ερωτήσεων που αναπτύχθηκαν.

Πιστεύω ότι η ανασυγκρότηση του συνεταιριστικού κινήματος στην Ελλάδα θα αλλάξει και το ρου της ανάπτυξης του πρωτογενούς τομέα, της υγιούς και φιλοπεριβαλλοντικής και αγροδιατροφικής ανάπτυξης.

Ο δικός μας πολιτικός χώρος κάνει ένα λάθος που δεν κάνει το ΚΚΕ. Είμαστε μακριά κι έξω από τους αγρότες. Ενώ το ΚΚΕ έχει ένα τμήμα των αγροτών.

Είμαι υπέρ των συνεταιρισμών του πριν το 1984. Μετά, το ΠΑΣΟΚ έφερε ένα μεγάλο εκφυλισμό, για να καθυποτάξει και να χειραγωγήσει το αγροτικό κίνημα.

Δεν το κατάφερε.

Υπάρχουν πρωτοβάθμιοι συνεταιρισμοί που έφυγαν από τις δευτεροβάθμιες οργανώσεις (ενώσεις) όπου έγινε μεγάλο πανηγύρι, είναι καθαροί οικονομικά και υγιείς μονάδες, που λειτουργούν με δημοκρατικό τρόπο και είναι κάθετοι στην παραγωγή.

Μεγάλο τμήμα των σημερινών κινητοποιήσεων κινείται γύρω από τους συνεταιρισμούς. Η Παιανία, που είμαι κι εγώ, έχει δυνατό συνεταιριστικό κίνημα.

Ενώ η Κερατέα, που έδωσε μεγάλο αγώνα ενάντια στο Μπόμπολα, αλλά ο συνεταιρισμός τους είναι σφραγίδα, δεν έχει καταφέρει να συμμετέχει σε αυτό το αγροτικό κίνημα.

Αλλά η κουβέντα για τους συνεταιρισμούς είναι μεγάλη και πρέπει να γίνει ξανά.