O Δήμος Παιανίας δεν καταφεύγει στο ΣΤΕ για τα δημοτικά τέλη από το αεροδρόμιο

Αλγεινή εντύπωση έχει προκαλέσει στην τοπική κοινωνία της Παιανίας, το γεγονός πως ο Δήμος Παιανίας δεν ακολουθεί και δε συμμετέχει στην πρωτοβουλία των δήμων Ραφήνας-Πικερμίου, Σπάτων-Αρτέμιδος, Μαρκόπουλου και Κορωπίου, οι οποίοι προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας και ζητούν να ακυρωθεί η άρνηση τόσο της κυβέρνησης, όσο και των συναρμόδιων υπουργών να εκδώσουν την απαιτούμενη απόφαση καθορισμού των όρων και προϋποθέσεων, αλλά και του ύψους των δημοτικών κ.λπ. τελών που θα εισπράττουν από το αεροδρόμιο.

Ο νυν Δήμαρχος Παιανίας κ. Σπύρος Στάμου με τη στάση του αυτή, ουσιαστικά «ακυρώνει» τον μεγάλο αγώνα που έκανε ο προκατοχός του Δημήτριος Δάβαρης για τη διεκδίκηση του τεράστιου ποσού δημοτικών τελών που οφείλει ο γερμανικός κολοσσός Hochtief, ο οποίος διαχειρίζεται τη λειτουργία του αεροδρομίου, εδώ και επτά χρόνια, στο Δήμο Παιανίας αλλά και στους δήμους Σπάτων-Αρτέμιδος, Ραφήνας-Πικερμίου, Παιανίας, Μαρκόπουλου και Κορωπίου, που βρίσκονται εξίσου γύρω από το Διεθνές Αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος».

Από τη σύμβαση ανάπτυξης του αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος (31 Ιουλίου 1995), μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και της ανώνυμης εταιρείας «Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών», βασικός μέτοχος της οποίας είναι η γερμανικών συμφερόντων εταιρεία «Hochtief», προβλέπεται ότι η επίμαχη ανώνυμη εταιρεία αλλά και οι εταιρείες που μισθώνουν ακίνητα από αυτήν, οφείλουν να καταβάλουν ανταποδοτικούς και άλλους φόρους, όπως και τέλη σε δήμους και κοινότητες γύρω από το αεροδρόμιο.

Το ποσό των δημοτικών τελών και φόρων στους επίμαχους δήμους προβλέφθηκε ότι μέχρι το 2008 δεν μπορεί να ξεπερνά το 0,5% των ακαθαρίστων εσόδων του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών, ενώ για το μεταγενέστερο διάστημα δεν προβλέπονται δεσμεύσεις ως προς το ύψος των τελών.

Στην συνέχεια  ψηφίστηκε ο νόμος 3631/2008  ο οποίος προέβλεψε ότι με απόφαση των υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Μεταφορών θα καθορίζεται η διαδικασία επιβολής και είσπραξης των δημοτικών τελών και φόρων (δημοτικά τέλη, τέλη όχλησης, διέλευσης, περιβαλλοντικής επιβάρυνσης κ.ά.) των 5 επίμαχων Δήμων από το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος. Η καταβολή των δημοτικών φόρων και τελών θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει από τον Ιανουάριο του 2008.

Ωστόσο, όλως περιέργως, από το 2008 και μετά τα χρόνια περνούσαν και κανένας πρωθυπουργός ή συναρμόδιος υπουργός δεν ήθελε να υπογράψει την προβλεπόμενη υπουργική απόφαση για να μην ενοχληθούν τα οικονομικά συμφέροντα της Hochtief, έτσι ώστε οι δήμοι να μπορούν να εισπράξουν τα τέλη κ.λπ. Και αυτό ανεξάρτητα εάν οι δήμοι έχαναν πόρους εκατομμυρίων ευρώ όλα αυτά τα χρόνια.

Ουσιαστικά οι κυβερνώντες με τον τρόπο αυτό χρηματοδοτούν χαριστικά τη Hochtief με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, αφού τα χρήματα που όφειλε να καταβάλει στους δήμους, όλα αυτά τα χρόνια, τα καρπώνεται η ίδια η εταιρεία.

Έτσι λοιπόν, στις 28 Ιουνίου 2015 οι δήμοι κατέθεσαν αίτηση στους συναρμόδιους υπουργούς και ζητούσαν να εκδοθεί η προβλεπόμενη από το νόμο 3631/2008 υπουργική απόφαση που θα καθορίζει τις διαδικασίες και το ύψος των δημοτικών τελών κ.λπ. που θα εισπράττονται από τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών.

Η αίτηση των δήμων δεν βρήκε καμία μα καμία ανταπόκριση σε όλων των επιπέδων τα κυβερνητικά κλιμάκια.

Προ αυτού του αδιεξόδου, οι δήμοι Ραφήνας-Πικερμίου, Σπάτων-Αρτέμιδος, Μαρκόπουλου και Κορωπίου, προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας και ζητούν να ακυρωθεί η άρνηση τόσο της κυβέρνησης, όσο και των συναρμόδιων υπουργών να εκδώσουν την απαιτούμενη απόφαση καθορισμού των όρων και προϋποθέσεων, αλλά και του ύψους των δημοτικών κ.λπ. τελών που θα εισπράττουν από το αεροδρόμιο.

Παράλληλα, οι δήμοι υποστηρίζουν ότι οι κυβερνήσεις από το 2008 έως και σήμερα, με το να μην εκδίδουν την προβλεπόμενη υπουργική απόφαση έδωσαν προνομιακή θέση στη Hochtief, σε σχέση με άλλες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον ίδιο χώρο, αλλά νοθεύονται και οι κανόνες του ανταγωνισμού, κάτι που παραβιάζει τη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), αλλά και τη νομολογία του Ευρωδικαστηρίου (Δικαστήριο Ευρωπαϊκής Ενωσης).

Η ΣΛΕΕ ρητά προβλέπει στο άρθρο 107 ότι «οικονομικό πλεονέκτημα» προς εταιρεία ανεξάρτητα της μορφής της (ιδιωτική, δημόσια, Α.Ε., ΕΠΕ, κ.λπ.), αποτελούν «οι κάθε είδους φορολογικές απαλλαγές και ελαφρύνσεις, καθώς και οι απαλλαγές ή οι εκπτώσεις από την καταβολή φόρων ή τελών, αλλά και το ευνοϊκό κοστολόγιο παροχής από κρατικό φορέα ειδών ή υπηρεσιών».

Η προνομιακή και μονοπωλιακή μεταχείριση εταιρειών από χώρες-μέλη της Ε.Ε. απαγορεύεται διά ροπάλου, τόσο από την ευρωπαϊκή όσο και από την ελληνική νομοθεσία, ενώ αυτό έχει καταδικαστεί σε όλους τους τόνους από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η μη έκδοση της προβλεπόμενης υπουργικής απόφασης παραβιάζει και τον Ευρωπαϊκό Χάρτη Τοπικής Αυτοδιοίκησης ο οποίος το 1989 κυρώθηκε από τη χώρα μας.

Παράλληλα, η ευνοϊκή αυτή μεταχείριση έναντι της Hochtief είναι αντίθετη στις συνταγματικές αρχές της ισότητας και της ισότητας στα δημόσια βάρη (άρθρο 4 του Συντάγματος), όπως επίσης προσκρούει και στη συνταγματικά κατοχυρωμένη αυτοτέλεια των ΟΤΑ, αφού τα τέλη κ.λπ. αποσκοπούν στην κάλυψη των δαπανών των δήμων.