Το έργο του σημαντικού εικαστικού και κάτοικου Παιανίας, Δημοσθένη Κοκκινίδη, με τον τίτλο «Αντίθεση» που δημιούργησε το 1980, τοποθετήθηκε εδώ και λίγες μέρες στο γραφείο του Αλέξη Τσίπρα.
Το έργο προφανώς είναι "δάνειο" της Εθνικής Πινακοθήκης, αφού ανήκει στη συλλογή της μετά από δωρεά του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστόπουλου. Το εικαστικό σχόλιο στην ιστοσελίδα της Εθνικής Πινακοθήκης για τον δημιουργικό τρόπο του Κοκκινίδη αναφέρει «Χρωματικές αξίες, ελλειπτικό μορφοπλαστικό λεξιλόγιο και αποσπασματικότητα διακρίνουν τη ζωγραφική του, που κινείται στην κατεύθυνση του Αφαιρετικού Εξπρεσιονισμού».
Ο Δημοσθένης Κοκκινίδης, γεννήθηκε στον Πειραιά στις 12 Οκτωβρίου 1929. Για δύο χρόνια φοίτησε στην τότε Ανωτάτη Εμπορική Σχολή. Από το 1952 μέχρι το 1957 σπουδάζει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Ακολουθεί δίμηνη παραμονή του στο Άγιο Όρος (1958), όπου μελετά βυζαντινούς εικονογραφημένους κώδικες. Παίρνει διετή υποτροφία από την ιταλική κυβέρνηση (1958). Από το 1959 μέχρι το 1961 είναι υπεύθυνος του καλλιτεχνικού τμήματος του νεοϊδρυθέντος Εθνικού Οργανισμού Ελληνικής Χειροτεχνίας. Κατά τη δεκαετία του ’60, παράλληλα με τη ζωγραφική ασχολείται με το design για βιοποριστικούς λόγους. Σχεδιάζει αντικείμενα για την εγχώρια και τη διεθνή αγορά. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της «Ομάδας τέχνης α» (1961-67) και της «Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση μέσω της Τέχνης» (1976-81). Το 1975 γίνεται μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.). Το 1976 εκλέγεται καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Διετέλεσε πρύτανης της Α.Σ.Κ.Τ. την περίοδο 1979-82. Από το 1981 έως το 1983 ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου της Αθήνας. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης από το 1995 και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας από το 1997. Έχει πραγματοποιήσει 23 ατομικές εκθέσεις, από τις οποίες οι 14 παρουσιάστηκαν στην περιοχή της Αθήνας.
Ο πρώην πρύτανης της ΑΣΚΤ ζει σχεδόν απομονωμένος στο σπίτι και ατελιέ του στην Παιανία ενώ πριν από δύο χρόνια έγινε μια σημαντική έκθεση του στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Ο ίδιος μιλώντας τον Απρίλιο του 2013 στον Χρήστο Σιάφκο και την Ελευθεροτυπία δήλωνε «Δεν θα ζωγραφίσω ξανά. Με είχε πιάσει φούρια από το 2004 που αρρώστησε η γυναίκα μου μέχρι πριν από 2-3 μήνες. Δεν υπάρχει πίνακας που να μην είναι μέσα εκείνη κι εγώ. Ξέρετε, αφιερώθηκα στη γυναίκα μου. Την αγαπούσα πολύ... Δεν είναι θέμα διάθεσης, αλλά απόφασης. Διάθεση μπορεί να υπάρχει, αλλά ό,τι είχα να πω το είπα. Την κρίση, που θα μπορούσε να με παρακινήσει, ομολογώ πως δεν θέλω να τη σκέπτομαι. Ας την αναλάβουν οι νεότεροι».
Το έργο προφανώς είναι "δάνειο" της Εθνικής Πινακοθήκης, αφού ανήκει στη συλλογή της μετά από δωρεά του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστόπουλου. Το εικαστικό σχόλιο στην ιστοσελίδα της Εθνικής Πινακοθήκης για τον δημιουργικό τρόπο του Κοκκινίδη αναφέρει «Χρωματικές αξίες, ελλειπτικό μορφοπλαστικό λεξιλόγιο και αποσπασματικότητα διακρίνουν τη ζωγραφική του, που κινείται στην κατεύθυνση του Αφαιρετικού Εξπρεσιονισμού».
Ο πίνακας του Δημοσθένη Κοκκινίδη που επέλεξε ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας για το Πρωθυπουργικό Γραφείο |
Ο Δημοσθένης Κοκκινίδης, γεννήθηκε στον Πειραιά στις 12 Οκτωβρίου 1929. Για δύο χρόνια φοίτησε στην τότε Ανωτάτη Εμπορική Σχολή. Από το 1952 μέχρι το 1957 σπουδάζει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Ακολουθεί δίμηνη παραμονή του στο Άγιο Όρος (1958), όπου μελετά βυζαντινούς εικονογραφημένους κώδικες. Παίρνει διετή υποτροφία από την ιταλική κυβέρνηση (1958). Από το 1959 μέχρι το 1961 είναι υπεύθυνος του καλλιτεχνικού τμήματος του νεοϊδρυθέντος Εθνικού Οργανισμού Ελληνικής Χειροτεχνίας. Κατά τη δεκαετία του ’60, παράλληλα με τη ζωγραφική ασχολείται με το design για βιοποριστικούς λόγους. Σχεδιάζει αντικείμενα για την εγχώρια και τη διεθνή αγορά. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της «Ομάδας τέχνης α» (1961-67) και της «Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση μέσω της Τέχνης» (1976-81). Το 1975 γίνεται μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.). Το 1976 εκλέγεται καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Διετέλεσε πρύτανης της Α.Σ.Κ.Τ. την περίοδο 1979-82. Από το 1981 έως το 1983 ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου της Αθήνας. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης από το 1995 και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας από το 1997. Έχει πραγματοποιήσει 23 ατομικές εκθέσεις, από τις οποίες οι 14 παρουσιάστηκαν στην περιοχή της Αθήνας.
Ο πρώην πρύτανης της ΑΣΚΤ ζει σχεδόν απομονωμένος στο σπίτι και ατελιέ του στην Παιανία ενώ πριν από δύο χρόνια έγινε μια σημαντική έκθεση του στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Ο ίδιος μιλώντας τον Απρίλιο του 2013 στον Χρήστο Σιάφκο και την Ελευθεροτυπία δήλωνε «Δεν θα ζωγραφίσω ξανά. Με είχε πιάσει φούρια από το 2004 που αρρώστησε η γυναίκα μου μέχρι πριν από 2-3 μήνες. Δεν υπάρχει πίνακας που να μην είναι μέσα εκείνη κι εγώ. Ξέρετε, αφιερώθηκα στη γυναίκα μου. Την αγαπούσα πολύ... Δεν είναι θέμα διάθεσης, αλλά απόφασης. Διάθεση μπορεί να υπάρχει, αλλά ό,τι είχα να πω το είπα. Την κρίση, που θα μπορούσε να με παρακινήσει, ομολογώ πως δεν θέλω να τη σκέπτομαι. Ας την αναλάβουν οι νεότεροι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.